W tym wpisie omówię czym jest stopa płaska, która jest jedną z najczęściej występujących wad stóp u dzieci i młodzieży, a która nie mija w wieku dorosłym. Poza stopą płaską można w grupie wad obejmujących zniesienie/obniżenie łuków sklepienia wymienić stopę:
- płasko-koślawą
- poprzecznie płaską
Istnieje wiele nazw, rodzajów wyżej wymienionych wad stóp w zależności od przyjętej klasyfikacji: stopa płaska podłużnie, poprzecznie, płaska niewydolna, płaska wiotka, płaska statyczna, płaska przykurczona.
Stopę płaską statycznie poprzedza płaskostopie czynnościowe, rozumiane jako stopniowe obniżanie się wysklepienia podłużnego. Przeciążenia związane z niewydolnością mięśniowo-więzadłową, budową układu kostnego doprowadzają do zaburzenia funkcji, zniekształceń, co w konsekwencji prowadzi do bólu stóp. Poniższe zdjęcia przedstawiają stopy płaskie, gdzie jest zniesiony łuk podłużny przyśrodkowy.
Fizjologicznie stopa posiada trzy punkty podparcia: guz piętowy, I i V głowa kości śródstopia. Tworzy w ten sposób dwa łuki podłużne: przyśrodkowy i boczny oraz łuk poprzeczny, które pełnią funkcję amortyzującą. Łuk podłużny przyśrodkowy widoczny jest po stronie wewnętrznej stopy (zdjęcia poniżej).
Leczeniem zachowawczym stopy płaskiej jest fizjoterapia oraz zaopatrzenie we wkładki lub buty ortopedyczne.
Dowiedz się więcej o wkładkach ortopedycznych
Jeśli dziecko rozwija się prawidłowo w początkowym okresie życia należy obserwować tylko sposób chodzenia. Stopa płaska, a nawet płasko-koślawa występuje do 5-6 roku życia u większości dzieci. Jeśli rodzice mają wątpliwości warto udać się do fizjoterapeuty, żeby ocenić w badaniu na podoskopie, plantografie ustawienie stóp oraz miejsca podparcia.
Jeśli mamy większą deformacje w obrębie stóp, należy jeszcze w okresie niemowlęcym zgłosić się do fizjoterapeuty. Specjalista zajmujący się rozwojem małego dziecka przeprowadzi rodziców przez proces leczenia nieprawidłowego ustawienia stóp.